Artikelen

Handschriftonderwijs is in Nederland een ondergeschoven kindje. Iedereen is het erover eens dat het een taak van het onderwijs is om kinderen te leren schrijven, maar tegelijk ontbreken kaders en richtlijnen, waardoor schrijfonderwijs soms tussen wal en schip valt. Dat schrijven met de hand belangrijk is lijdt geen twijfel; er is veel onderzoek naar gedaan. Maar hoe zorg je als leerkracht dat het in de klas de aandacht krijgt die het nodig heeft? Hoe geef je feedback die kinderen werkelijk helpt om beter te schrijven? In dit artikel leggen we vijf veelgemaakte schrijffouten onder de loep en geven we je tips voor hoe je met deze fouten aan de slag kunt gaan. Met gerichte aanwijzingen en wat extra oefeningen in de klas kun je je leerlingen snel weer op het goede (schrijf)spoor zetten.

Heb je wel eens hoogbegaafde kinderen in je klas gehad? Dan weet je waarschijnlijk dat deze kinderen hoge eisen aan zichzelf stellen, waardoor ze hard werken, maar soms ook in de problemen komen. Je hebt je misschien wel afgevraagd of hoogbegaafdheid en perfectionisme altijd hand in hand gaan, en wat jij als leerkracht kunt doen om deze bijzondere leerlingen te helpen het beste uit zichzelf te halen zonder eraan onderdoor te gaan. In dit artikel leggen we het verband uit tussen hoogbegaafdheid en perfectionisme en geven we je tips om hier in de klas nog beter mee om te gaan.

Welke leerlingen krijgen in je klas de meeste aandacht? De kinderen die achten en negens halen of degenen die keer op keer onvoldoende scoren? Die laatste groep heeft extra begeleiding nodig, terwijl de eerste zich prima lijkt te redden. Toch zitten er onder deze hoogvliegers kinderen die ernstig lijden aan perfectionisme en faalangst, veroorzaakt door een diepe onzekerheid.

Referentieniveaus worden al sinds 2010 gebruikt in het onderwijs. Toch is nog niet iedereen er even bekend mee. Vanaf schooljaar 2020-2021 wordt het nieuwe onderwijsresultatenmodel ingevoerd. Daarin spelen referentieniveaus een hoofdrol. Om je voor te bereiden op dit nieuwe model gaan we in dit artikel in op de basis van referentieniveaus.

Scholen krijgen steeds meer vrijheid om het onderwijs in te richten zoals zij dat willen. Dat geldt ook voor het afnemen van toetsen. Vroeger had je als school niet zoveel te kiezen: er werd twee keer per jaar getoetst, op vaste momenten. Dat was gewoon hoe het was. Maar nu er steeds meer leerlingvolgystemen zijn waarbij je zelf het toetsmoment kunt bepalen en je van de onderwijsinspectie maar een keer per jaar hoeft te toetsen, is er van alles mogelijk.

Leerlingvolgsysteemtoetsen: alle scholen gebruiken ze. Hoe vaak er getoetst wordt, verschilt per school. Maar zelfs als je leerlingen een keer per jaar toetst, levert dat een flinke hoeveelheid gegevens op. Die gegevens bevatten een schat aan informatie over het niveau en de ontwikkeling van je leerlingen. Hoe haal je alles uit je toetsresultaten? In dit artikel kijken we naar de verschillende scores die leerlingvolgsysteemtoetsen opleveren, van percentielscore tot I-V-niveau en van DLE-score tot vaardigheidsscore. We leggen uit wat elk type score betekent, en daarna gaan we dieper in op hoe je die scores het beste kunt gebruiken. Naar welke score kijk je in welke situatie? Waar moet je op letten? En welke misvattingen bestaan er over toetsscores?